Bijna genoeg dollars om weer te gaan reizen!

Eindelijk kijk ik in mijn reisdagboek en zie ik dat ik weer genoeg voer heb om een verslag te schrijven! Verslagen schrijven ging toch wat makkelijker toen ik aan het reizen was en iedere dag nieuwe dingen zag, maar ik heb uiteindelijk toch meer gezien en gedaan in de tijd dat ik hier aan het werk ben dan ik had gedacht!

Mijn eerste werkdag was de dag dat ik 25 werd. Dat heb ik dus niet heel uitbundig gevierd.. Het was heel leuk om zoveel verjaardagspost te ontvangen hier! Erg leuk dat mensen de moeite nemen om iets op te sturen naar Australië, dankjewel! Ik heb mijn kamer versiert met alle kaarten.

Wat heb ik allemaal gedaan de afgelopen weken? Uiteraard heel veel en hard gewerkt. Gemiddelde werkweek bestaat uit 48 uur, 1 dag vrij. Ik begon met werken in de ochtenden, ontbijt en lunch. Waarin ik vooral veel tosti's, sandwiches, muffins en lunchpakketten maak. Dit allemaal voor de tourbussen die hier langskomen en hun laatste stop hebben voordat ze Kakadu national park ingaan. Lunchpakketten zijn voor alle werklui die hier verblijven en in de mijnen in de buurt werken. En uiteraard een gewone lunch voor alle toeristen die langskomen. Iedere dag om 14u klaar, wat betekende dat ik meteen het zwembad indook. Maar nadat ik ontbijt en lunch onder de knie had, ben ik ook opgeleid voor de avonddiensten, diner. Dit was wel wat pittiger! Maar een uitdaging is altijd leuk en nu draai ik alle diensten in de keuken. Kan mezelf nu met trots een kok noemen! Nooit gedacht dat ik een beetje kon koken..

In mijn vrije uurtjes heb ik geprobeerd zo min mogelijk geld uit te geven. Er is ook niet veel te doen in de buurt, dus dat was niet heel moeilijk. Toch heb ik me prima vermaakt met alle collega's! Ben een paar avonden op stap geweest in Darwin, wat anderhalf uur rijden is, maar heel normaal hier. En in Humpty Doo (geen idee wie die naam verzonnen heeft), dorp op 45 minuten rijden, konden we de boodschappen doen. Hier ben ik ook voor het eerst naar een kapper geweest voor een Australisch kapsel, eens maar nooit weer ervaring.. Veel te duur!

Rondom de Bark Hut liggen wat billabongs (meertjes) waar we naartoe zijn geweest en ik heb veel gewandeld met de hond van de eigenaresse. Die meertjes bezoeken was best eng. Grote kans dat een krokodil je grijpt, dus we zijn niet te dicht langs de kant gaan staan. Ergens tijdens mijn buitenactiviteiten heb ik een giftige spinnenbeet opgelopen, hier kwam ik pas achter nadat ik n ochtend aardig ziek ben geweest en er een gezwel op m'n been groeide. Heb er n fraai litteken aan overgehouden, maar heb het overleefd! 'Living on the edge' zouden ze hier zeggen!

Net als je denkt dat het werk saai begint te worden, begint de ochtend (lees: 5:30u) met de mededeling dat allebei de buffels zijn ontsnapt. Iedereen werd wakker gemaakt en we zijn een grote 2 uur durende jacht begonnen om ze terug hun wei in te jagen. Paar mensen op een quad, de rest mocht rennen. Supergave ervaring en het gaf me een typisch Australisch gevoel, zulke dingen gebeuren alleen hier! Achter het personeelsverblijf (loods) ligt een grote heuvel met een fantastisch uitzicht op de zonsondergang. Hier zijn we vaak te vinden en hebben we ook wel eens een kampvuur gemaakt. Op het moment ben ik bezig een personeelsfeest te organiseren. Dit van geld wat ik tussen de bar heb uitgevist met een klein grijparmpje, heel verslavend werk! Het is een hele oude bar met houten planken bovenop waar met de jaren heel veel kleingeld tussen is gevallen, niemand had gedacht dat er zo'n 500 dollar tussen zou liggen! En dat zijn al mijn bezigheden wel.. Heerlijk relax, waardoor ik veel geld kan sparen. Kort na mijn verjaardag heeft Erik zijn ticket naar Australië geboekt en ondertussen hoef ik nog maar een week te werken voordat we onze eigen aflevering 'All you need is love' maken en ik weer kan gaan reizen! Aftellen is nu echt begonnen..



~Heb geen zorgen voor de dag van morgen~