Fraser Island

Ik zal een verslag nooit meer eindigen met de wens voor beter weer.. Die ochtend werden we wakker van de regen. En wij slimmeriken waren niet in de auto gaan slapen, maar in de tent. Deze geweldige tent (waarin we niet eens languit konden liggen) bleek niet waterdicht! Hebben de hele inboedel nat in moeten pakken.. Waaar blijft toch dat mooie weer?! Hiervoor ben ik niet naar Australië gegaan!

Snel doorgereden naar Noosa Heads, maar wederom.. Regen! Onderweg zijn we langs Australia Zoo van Steve Irwin gereden, maar daar konden we niet heen omdat het TE hard regende! We waren er echt even helemaal klaar mee, aangezien je geen kant op kan als je met de auto reist en het regent! Dus om het Australië-gevoel te pakken te krijgen hebben we een 3-daagse tour geboekt naar Fraser Island!

Na nog een paar dagen van Noosa te hebben genoten konden we eindelijk door naar waar we ons zo op verheugde: Rainbow Beach, waar we de dag van tevoren een briefing kregen over onze tour en de groepen bekend werden gemaakt. We gaan met vijf 4x4 jeeps het eiland op, waarvan 1 Lead-Car met onze reisleider. Die avond sliepen we in een hostel waar de rest van de groep ook sliep. Er was een karaoke-avond, maar deze degelijke doosjes zijn lekker vroeg naar bed gegaan zodat we er fris en fruitig op zouden staan! De wekker ging namelijk al om 6u. Snel wat pannenkoeken naar binnen gewerkt en hop naar de jeeps! We kregen een kist vol met eten voor het weekend en 20 liter water. Fraser Island is namelijk het grootste zandeiland ter wereld en voor de wereldvreemde onder ons: hier is dus geen stromend water of elektriciteit.

Na het inpakken en een hoop blabla konden we eindelijk naar het inskip-point. Dat is het puntje van Australië waar de pond ons naar het eiland bracht. De dolfijnen zwommen hier al met de boot mee, dat beloofd wat! Nou.. Daar gingen we dan! Vier Ieren en vier Hollanders in een jeep over het strand! Na de lunch heb ik iedereen veilig door de ruige bossen naar het midden van het eiland mogen crossen, Lake Mackenzie. Vervolgens langs het welbekende shipwreck door naar het primitieve kamp, wat gelukkig al opgezet was. Het enige wat we nog moesten doen was ons bed opmaken (lees: matje neerleggen en slaapzak uitrollen). En toen.. Koken! Wat een drama met een kist vol eten waar je met 8 man een weekend mee moest doen. Hier kwam het oermens echt in me naar boven. Zo snel mogelijk eten, bang dat ik anders niks zou hebben.. De nacht die volgde was een ramp! Geen oog dichtgedaan. Samen met een Duits meisje iemand anders aan z'n benen de tent uit gesleurd, omdat we gek werden van het gesnurk. De volgende ochtend toch een koude (bruinwaterige) douche gepakt, aangezien Bregje en ik van fris en fruitig houden! Toen we het kamp uitreden kon je in de zee de walvissen zien springen!! WAUW! Dat hadden we met het whale-watchen niet gezien. Toen we in de Eli-Creek zwommen hoorde ik van m'n maat Aaron (vriend van de reisleider die met z'n luxe bak een keer een weekend meeging) dat die onderweg een aangespoelde walvis had gezien. Ik werd helemaal gek en wilde er meteen heen! Hoe ging ik dat oplossen met een groep van 45 man? Ik wilde die walvis voor mezelf! Stiekem met Aaron geregeld dat we erheen zouden racen in zijn auto, samen met Bregje en de andere 2 NL-meisjes. Tot grote afschuw van de rest van de groep gingen we dan! Na 5 minuten belde de reisleider. Shit! We hadden de autosleutels van de jeep nog en ze konden daar dus niet weg. Helaas zonder resultaat terug om de autosleutel terug te geven. Als blikken konden doden, had ik nu naast de walvis gelegen. De jaloerse groep was er niet blij mee dat ik de sleutel teruggaf en snel weer in de bolide van Aaron stapte om er alsnog eerder te zijn. Tsja, je moet wat over hebben voor wat prime-time en mooie foto's van een babywalvis. Mijn weekend kon niet meer stuk!

We zijn nog naar Indian Head uitzichtpunt over Fraser Island geweest en naar de Champaign pools. Soort van natuurlijke zwembaden aan de zee, waar af en toe een golf insloeg. Heel bijzonder! Nog een helse nacht volgde en de volgende dag hebben we LakeWabby bezocht. Helaas het einde van onze tour. Wachtend op de pond die ons terug naar het vaste land ging brengen kregen we nog een bezoekje van een enige echte Dingo. Eenmaal terug moesten we de auto's poetsen en Bregje en ik mogen onszelf ware backpackers noemen na het, zoals we het zelf genoemd hebben, gratis winkelen. Er stonden nog kisten met overgebleven eten en we konden ons geluk niet op met de buit: 1 brood, suiker, wraps, bakolie en sinaasappelen.

Het weekend afgesloten met een goede after-party. Kennis gemaakt met de Australische Jager-bombs. Wat een geweldig weekend!! Zoveel gezien, zoveel indrukken! En helaas zoveel minder indrukwekkend als je het op papier probeert te zetten!



~Het op reis gaan is een aaneenschakeling van bijzonderheden~