Klokje rond. Doel bereikt!

Mijn droom waargemaakt.. Ik heb het gewoon gedaan! In mijn eigen auto heel Australië rond gereden!

Onze volledig geëntertainde vakantie in het strandhuis in Robe kwam langzaamaan tot een einde. We hebben het spetterend afgesloten in Cape Jaffa. Met de boot zijn we een stukje de zee opgevaren en na een paar minuten waren we omringd door een groep van 15 dolfijnen. Wat doe je dan? Juist, het water in! Dat is nog eens zwemmen met dolfijnen! Ge-wel-dig! De laatste twee dagen hebben we doorgebracht met Nick Adams, nummer 1 slalom-waterskiër van Australië. Pete bleek hem te kennen en Nick komt ieder jaar een weekend naar Robe om daar te coachen en verblijft dan in het strandhuis. Dit jaar samen met Erik en Eva uit Nederland, ik weet alleen niet of hij dat net zo leuk vond als wij.. Erik heeft in ieder geval een privé-lesje gehad! Helaas werd het tijd om afscheid te nemen, want kerst stond voor de deur en daarvoor moesten we weer terug naar Adelaide. Heerlijk weer terug bij het andere gedeelte van de familie. Maar ondanks dat we zo opgenomen zijn in deze familie, was kerst toch niet zoals het hoort te zijn. Kerst in bikini? Doe mij de kaarsjes, kachel en sneeuw maar! Kerstochtend hebben wij eerst een duik genomen in de zee, gevolgd door een heerlijke seafood-brunch op het balkon met uitzicht op zee. Vervolgens door naar familie in de Adelaide Hills voor het diner. Ook tweede kerstdag, ofwel 'Boxing Day', kwamen we aan lekker weer en eten niks te kort. Wederom een kerst-stranddag.

En toen als de wiedeweerga door naar Sydney om op tijd te zijn voor oud en nieuw! Want als je dan in Australië bent, moet je oud en nieuw natuurlijk in Sydney vieren! Eenmaal in Sydney aangekomen moest er natuurlijk geproost worden, want de ronde was compleet! In een dik half jaar heb ik heel Australië rond gereden. Volgens menig Australiër indrukwekkend! En ja, ik ben trots!

Tijd voor oud en nieuw. Na lang nadenken over wat de beste plek zou zijn om het vuurwerk te bekijken, hadden we uiteindelijk een hele goede plek te pakken met een groep van wel 50 man. Cremorne Point in noord-Sydney, fantastisch uitzicht op zowel het operahouse als de Harbour bridge. Om 11u zaten we paraat, wat een chaos! Zo druk! We zaten in een zogeheten dry-zone, alcohol niet toegestaan. Dus iedereen had flessen cola of 7up bij met wat sterke drank erin. Ik was zo slim om ook een 10liter zak water mee te nemen. Tijdens een controlerondje van de politie werd ik er van de 10-duizenden mensen uit gepikt met m'n zak water, want die leek op een zak goon! Hier kwamen ik en de rest toch mooi weg, want de rest van de flessen werden niet gecontroleerd. De hele middag hebben we lekker gerelaxt en wat gezwommen. Eigenlijk was het gewoon de hele dag wachten op het vuurwerk. En daar was het dan.. WOW! Het is inderdaad zo indrukwekkend als het op tv lijkt! Maar het is ook zo weer voorbij. En na het vuurwerk is iedereen ook meteen pleite. Geen feest, maar een lange en drukke tocht naar huis. Dat was jammer. Maargoed, het was zeker een 'Once in a lifetime' oud en nieuw!

Na oud en nieuw zijn Erik en vooral ik even in een reisdip beland. Want de ronde was compleet, oud en nieuw in Sydney was afgevinkt, wat nu? Het voelde een beetje als het einde. Een punt waarop ik me realiseerde dat die hele reis en alles wat ik heb gedaan en gezien alleen nog maar herinneringen zijn, waarop ik me realiseerde dat de tijd wel heel erg snel gaat en waarop ik me ook realiseerde dat ik niet zo moest gaan zitten treuren, want ik heb nog vanalles in het vooruitzicht! Het zuiden van Australië, Victoria, hadden we nog niet gezien. Dus ondanks dat de auto te koop was gezet en binnen een maand verkocht moest worden, zijn we verder gaan reizen. Jervis Bay is waar we kennis hebben gemaakt met het Australische hoogseizoen. De bordjes 'no vacancy' op de campings beloofde niet veel goeds, maar gelukkig was er nog een stukje gras vrij waar we ons tentje op kwijt konden. Voor 50 dollar! Gemiddeld betaalden we altijd zo'n 30 dollar dus dit was wel even schrikken. Na een stranddag hadden we besloten dat dit hoogseizoen langs de kust niets voor ons was, dus zijn we het binnenland ingegaan. We hebben een bezoekje gebracht aan de hoofdstad Canberra en zijn doorgereden naar de Snowy Mountains, waar Australisch hoogste berg ligt. In de winter kun je hier zelfs skiën, maar wij hebben het met een wandeling moeten doen want sneeuw was er niet.

Na een citytrip door Melbourne en een bezoekje aan het Australian Open tennistoernooi, was het eindelijk tijd voor de 'Great Ocean Road'. Een spectaculaire route langs de kust met verschillende bezienswaardigheden. We hadden een tip gekregen van een local en zijn van de standaard route afgeweken om op een bospad terecht te komen waar we wilde koala's konden zien. Wauw! Er waren er zoveel dat Erik en ik er een koala-battle van hadden gemaakt, wie de meeste koala's kon spotten. Erik heeft, ondanks dat hij aan het rijden was, met 13-10 gewonnen. Er zat zelfs een koala bovenin de boom bij de tent, nadat we naar de Rainbow Falls zijn geweest en een camping hadden gevonden. Ik wist niet dat die schattige beesten zo'n ontzettend lawaai kunnen maken! De Great Ocean Road kwam tot z'n einde nadat we de Twelve Apostles, of wat daar nog van over is, hebben bezocht.

We zijn doorgereden naar Cape Jaffa. Is dat de plaats waar dit verhaal ook mee begon? Inderdaad. Naast het klokje rondrijden in Australië, kan ik ook het klokje rondvertellen in dit verhaal. We wilden onze vrienden heel graag nog een keer zien voordat we terug zouden rijden naar Sydney. Een kort bezoekje is wederom iets anders gelopen.. Want ik heb mijn auto hier verkocht! Robe, mijn favoriete dorp in Australië, is nog meer geliefd geworden!



~Het eindpunt kan nooit zo interessant zijn als de weg er naartoe~